Κι αυτή την στιγμή εδώ και τώρα που είναι η μόνη μας πραγματικότητα την χάνουμε. Αν σ’ αυτό τον κόσμο ερχόμαστε για να δράσουμε, να μαζέψουμε εμπειρίες και να προχωρήσουμε μπορούμε να το κάνουμε μόνον στο τώρα.
Και συνειδητοποιώ το τελευταίο διάστημα, όπως έλεγα σε μια παρέα, ότι πραγματικά ευτυχισμένος αισθάνομαι όταν μπορώ να αφοσιωθώ ψυχή και σώμα σε οτιδήποτε κάνω την συγκεκριμένη στιγμή χωρίς να αφήνω το νου μου να φτερουγίζει μπρος ή πίσω στο χρόνο.
Μας έχουν όμως προγραμματίσει από μικρούς να
περιμένουμε. Διάβασε και ΘΑ πετύχεις. Αν περάσεις στο πανεπιστήμιο ΘΑ είσαι ευτυχισμένος. Αν βρεις μια καλή δουλειά, αν παντρευτείς έναν καλό άνθρωπο θα, θα ,θα … ΟΛΑ ΑΝΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Τα κάναμε όλα αυτά τελικά και τι πετύχαμε ; Βρήκαμε καινούργια κόλπα για να αναβάλλουμε την ευτυχία μας. Γιατί έτσι μας μάθανε. Η ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ H ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ !
Διαβάστε την παρακάτω Ινδική ιστορία που μου στείλανε με mail :
Ο φίλος μου άνοιξε το συρτάρι της γυναίκας του κι έβγαλε ένα πακέτο τυλιγμένο σε ακριβό ριζόχαρτο. “Αυτό, είπε, δεν είναι ένα οποιοδήποτε πακέτο. Είναι ακριβά εσώρουχα.” Πέταξε το περιτύλιγμα και θαύμαζε το ακριβό, άγριο μετάξι… “Το αγόρασα την πρώτη φορά που πήγαμε στη Νέα Υόρκη, πριν 8 ή 9 χρόνια!” Δεν τα χρησιμοποίησε ποτέ. Τα κρατούσε για μια ¨ειδική περίπτωση¨… “Νομίζω ότι είναι η κατάλληλη περίπτωση.” Πλησίασε το κρεβάτι και άφησε τα εσώρουχα μαζί με τα άλλα πράγματα που θα πήγαινε στο νεκροθάφτη. Η γυναίκα του μόλις είχε πεθάνει. Γυρνώντας προς εμένα και μου είπε: μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίπτωση, κάθε μέρα που ζεις είναι μια ¨ειδική περίπτωση¨.”
“Ακόμα σκέφτομαι αυτές τις κουβέντες που μου άλλαξαν τη ζωή…Τώρα διαβάζω πολύ και καθαρίζω λιγότερο. Κάθομαι στο μπαλκόνι και θαυμάζω τη φύση ,χωρίς να με στεναχωρεί η ακαταστασία του κήπου μου. Περνώ περισσότερο χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους και λιγότερο χρόνο δουλεύοντας.
Κατάλαβα ότι η ζωή πρέπει να είναι ένα σύνολο εμπειριών που σε γεμίζουν και όχι μια απλή επιβίωση.
Δεν φυλάσσω πια τίποτα. Χρησιμοποιώ τα ακριβά κρυστάλλινα ποτήρια κάθε μέρα. Βάζω τα καινούργια μου ρούχα για να πάω για ψώνια αν αποφασίσω έτσι ή το επιθυμώ.
Δεν κρατάω το ακριβό μου άρωμα για τις ειδικές περιπτώσεις, το χρησιμοποιώ όποτε το θέλω.
Η φράση ‘μια μέρα…’ και ‘μια άπ’αυτές τις μέρες’ εξαφανίζονται από το λεξιλόγιό μου
Αν αξίζει τον κόπο να δεις, να ακούσεις ή να κάνεις κάτι, κάντο τώρα!”
Δεν ξέρω τι θα έκανε η γυναίκα του φίλου μου, αν ήξερε ότι δε θα ήταν εδώ ¨αύριο¨ που όλοι μας παίρνουμε τόσο αψήφιστα… Πιστεύω ότι θα είχε φωνάξει την οικογένεια και καλούς φίλους. Πιθανόν να είχε καλέσει και κάποιους παλιούς φίλους για να ζητήσει συγνώμη και να συμφιλιωθεί για παλιές αστείες διαφορές.
Θέλω να πιστεύω ότι θα είχε πάει να φάει κινέζικο που τόσο αγαπούσε! Είναι αυτά τα μικρά πράγματα που αν δε γίνουν θα με δυσαρεστούσαν, αν ήξερα ότι οι ώρες μου ήταν μετρημένες. Θα με δυσαρεστούσαν γιατί έπαψα να βλέπω καλούς φίλους με τους οποίους θα επικοινωνούσα ¨μια μέρα¨… Θα με δυσαρεστούσαν γιατί δεν έγραψα ένα γράμμα που ήθελα να γράψω ¨μια απ’ αυτές τις μέρες¨...
Θα στεναχωριόμουν και θα λυπόμουν γιατί δεν είπα στους πολύ δικούς μου συχνά και αρκετά πόσο τους αγαπώ... Τώρα προσπαθώ να μην καθυστερώ, να μην κρατάω ή φυλάω τίποτα, που θα μπορούσε να φέρει γέλιο και χαρά στη ζωή μας. Κάθε μέρα, λέω στον εαυτό μου ότι είναι μια ξεχωριστή μέρα. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό είναι ξεχωριστό.
Ας ζήσουμε όλες τις στιγμές ολοκληρωτικά, την κάθε μία σαν να είναι η τελευταία μας. Κάποια από αυτές εξάλλου, σίγουρα θα είναι ...
0 Σχόλια