Γιατί τρώμε ξίδι τη Μεγάλη Παρασκευή;
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η πιο πένθιμη και συγκινητική ημέρα της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης. Είναι η μέρα που θυμόμαστε με σεβασμό και ευλάβεια το Πάθος και τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού. Πέρα από τη σιωπή, την προσευχή και την αποχή από κάθε χαρά, υπάρχει και ένα συμβολικό έθιμο: η κατανάλωση ξιδιού.
Είναι κοροϊδία; Ή κάτι άλλο;
Κάποιοι αναρωτιούνται: Μα αφού οι Ρωμαίοι του έδωσαν ξίδι για να τον χλευάσουν πάνω στον σταυρό, γιατί το τρώμε και εμείς; Μήπως είναι σαν να ταυτιζόμαστε με αυτούς;
Η απάντηση είναι όχι. Δεν πρόκειται για κοροϊδία, αλλά για συμβολική πράξη συμμετοχής στον πόνο και την πίκρα του Χριστού. Με το ξίδι δεν "παίζουμε τους Ρωμαίους", αλλά θυμόμαστε την πίκρα Του, τη δίψα Του, τη μοναξιά και τον πόνο Του.
Τι σημαίνει λοιπόν το ξίδι;
Το ξίδι γίνεται γεύση πένθους. Είναι ένας τρόπος να βάλουμε στο στόμα μας τη γευστική μνήμη του Πάθους, να δείξουμε με μια απλή πράξη ότι συμπάσχουμε με τον Εσταυρωμένο. Όπως εκείνος είπε:
«Διψώ»
...κι αντί για νερό του έδωσαν όξος, έτσι και εμείς, σε ένδειξη τιμής και ταπεινότητας, γευόμαστε το ξίδι.
Πώς τιμούμε τη Μεγάλη Παρασκευή;
-
Με σιωπή και σεβασμό
-
Με προσευχή και αυτοσυγκέντρωση
-
Με αποχή από κάθε εορταστικό στοιχείο
-
Και – για όσους το επιλέγουν – με λίγες σταγόνες ξίδι ή ψωμί βουτηγμένο σε αυτό
Όχι γιατί θέλουμε να ξαναζήσουμε το χλευασμό, αλλά γιατί πονούμε με Εκείνον, θλιβόμαστε με Εκείνον, και περιμένουμε μαζί Του την Ανάσταση.
0 Σχόλια