ΘΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ;

Άναψε τσιγάρο και άκου με.

Κουνιέσαι λίγο αμήχανα μετά την ερώτηση που σου έκανα αλλά εγώ θα συνεχίσω γιατί σ' αγαπώ. Σ' αγαπώ τρελλά. Θες να σου πω γιατί είσαι μόνος; Γιατί ξέχασες να λες "Σ' αγαπώ", γι' αυτό. Η κουβέντα μας που τώρα ξεκινάει, θα μπορούσε να τελειώσει εδώ. Αλλά σε αγαπώ και πρέπει να σου πω και τα υπόλοιπα. Μεγάλωσες σε ένα σπίτι που τα θεμέλια του έτριζαν πριν καν αυτό χτιστεί. Μεγάλωσες από γονείς που ενώθηκαν τυχαία, με λογική και λίγο συναίσθημα και καθόλου αυτεπίγνωση. Μεγάλωσες σε ένα σπίτι που αυτά που υπονοούνταν ήταν πιό πολλά από αυτά που λέγονταν. Και έγινες άντρας και 'συ, κολλητέ μου, φίλε μου, αδερφέ μου. Μεγάλωσες.

Χωρίς ποτέ να πεις "Σ' αγαπώ"....

"Μα το ήξερα, το ένιωθα, δεν χρειαζόταν να το πω ", μου απαντάς και μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα- κάτι που θα εκθέσει και τους δυό μας σ'αυτή τη καφετέρια στα Εξάρχεια που καθόμαστε. Μου 'ρχεται να κλάψω γιατί μοιάζουμε τόσο πολύ. Βλέπεις ρε κολλητέ, είναι που έλεγα και γω το ίδιο. "Αυτά που εννοούνται δεν χρειάζονται να λέγονται", θυμάμαι να σκέφτομαι. Και μεγάλωσα και γω σε ένα σπίτι που ήταν σπίτι μόνο στο όνομα. Και έγινα άντρας. Και ποτέ κανένας δεν μου είχε πει μέσα σ' αυτό το γαμόσπιτο ότι με αγαπάει. ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ. Και έμεινα μόνος μου για μεγάλο διάστημα, παρ' όλο που πάντα είχα γκόμενες, το ξέρεις αυτό καλά. Και ευτυχώς κάποια στιγμή- κάπου ανάμεσα στη σκοπιά και στη τέχνη- συνειδητοποίησα το προφανές: μαζί με το "Σ' αγαπώ" είχα ξεχάσει και όλες τις άλλες ,τις αληθινές τις λέξεις. Πώς να λέω "Πονάω, σταμάτα!" ή "Είσαι όμορφη και θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα" ή "Όχι ρε σεις, ΕΓΩ δεν είμαι έτσι". Τα είχα ξεχάσει όλα και όλα ξεκινάγανε από το "Σ' αγαπώ".

Δυσανασχετείς, τινάζεις το τσιγάρο σου και κοιτάς αλλού. Η σκιά μέσα σου τώρα μιλάει, έχει το πάνω χέρι. Θα την γαμήσω αυτή τη γνώριμη σκιά. Δεν θα σε χάσω έτσι, αμαχητί. Ανάβω και γω τσιγάρο, η πλάτη μου ιδρώνει λίγο.

Έχεις 2 χρόνια να βρεις κοπέλα. Τι σκατά; Οι προηγούμενες σχέσεις σου κράτησαν πολύ και όταν τέλειωσαν, κράτησαν ακόμα περισσότερο και πάντα η ίδια δικαιολογία: "Θέλω τον χρόνο μου". ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΧΡΟΝΟ ΚΟΛΛΗΤΕ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει πεθαίνουμε και από λίγο. Δεν υπάρχει χρόνος. Προς τι λοιπόν η μοναξιά; "Θέλω πρώτα να τα βρω με 'μένα", μου ξεφουρνίζεις και νευριάζω. Αρχίδια! Αυτό που θες είναι μια γλυκιά ύπαρξη να σου γεμίσει το κενό σου με φιλιά και ιδρώτα, αυτό θες. Αλλά ξέρεις τι θα κάνεις όταν τη βρεις; Θα της πουλήσεις φούμαρα και ιδεολογία, θα της το παίξεις δύσκολος και σωστός, θα πηδηχτείτε, θα ρουτινιάσετε και δεν θα της πεις ποτέ ότι την αγαπάς. Και εκείνη θα σε κερατώσει με τον πρώτο έξυπνο που θα της το πει και καλά θα κάνει, γιατί και εκείνη έχει ανάγκη να το ακούσει. "Και εκείνη γιατί δεν το είπε ποτέ;"...Να'τη πάλι η σκιά.

Έχω ιδρώσει περισσότερο τώρα και κρυώνω λίγο. Μου φαίνεται ότι δίνω μία χαμένη μάχη. Αλλά σε αγαπάω. Θα συνεχίσω.

Εντάξει, την φάγαμε την Φροϋδική μας φρίκη με το παρελθόν, όλοι μας μεγαλώσαμε τελείως λανθασμένα. ΤΩΡΑ τι κάνουμε; Τώρα, που το παίρνουμε χαμπάρι. Δεν είναι μόνο το "Σ' αγαπώ", είναι όλη η αλήθεια μας που την θάβουμε κάτω από σκατά και σκιές. Κοίτα την γκόμενα από πίσω σου. Σ' αρέσει; Είναι μόνη της και διαβάζει το βιβλίο της. Φαίνεται γλυκιά, φρέσκια. Πήγαινε μίλα της. Πήγαινε πες της αλήθειες. Ότι θες να πιεις έναν καφέ μαζί της.

Γελάς ειρωνικά. Το σπαθί μου έχει στομώσει. Καιρός να κλείνω.

Ξέχασες να λες όλα εκείνα που έχεις μέσα στην καρδούλα σου, ξέχασες την αλήθεια σου και το ποιός είσαι. Έπαιξες ρόλους που δεν διάλεξες σε μία ξεπουλημένη παράσταση και τώρα συνεχίζεις αυτούς τους παρακμιακούς ρόλους γιατί είναι οι μόνοι που γνωρίζεις. Και θα συνεχίσεις να είσαι μόνος σου κολλητέ. Ναι, εννοείται ότι έχεις εμένα και τα φιλαράκια τα λοιπά, αλλά μόνος σου είσαι και το ξέρεις. Και κάποια στιγμή θα παντρευτείς και συ από λογική και από συνήθεια και μετά από χρόνια ο γιος σου θα κάθεται εδώ και θα αναρωτιέται γιατί είναι μόνος του. Και πίσω του μία όμορφη κοπέλα θα διαβάζει το βιβλίο της μόνη. Και εκείνη, μόνη της. Μόνοι μας. Για πάντα. Και ο χρόνος να περνάει.

Τελειώνω την αόρατη συζήτηση μας λίγο πριν φτάσεις κολλητέ. Έχω καπνίσει σαν φουγάρο γιατί θέλω να σου πω τόσα. Κάθεσαι γελαστός, θλιμμένα μάτια και βγάζεις το πακέτο με τα τσιγάρα σου. Σε παρατηρώ καθώς γυρνάς και κοιτάς την κοπελιά πίσω σου και μετά την ξεχνάς και γυρνάς σε εμένα.

Άναψε τσιγάρο και άκου με. Έχω κάτι να σου πω.

Σ' αγαπώ.

Απο το: http://egggod.blogspot.gr/